Ζάμολξις ή Ζάλμοξις

(6ος αι. π.Χ.). Νομοθέτης και θρησκευτικός αρχηγός των Γετών Θρακών. Ο Ζ. ήταν Γέτης που χρημάτισε πολλά χρόνια δούλος του Πυθαγόρα στη Σάμο και ενστερνίστηκε τη φιλοσοφία του. Αργότερα, απελευθερώθηκε από τον Πυθαγόρα και συσσώρευσε μεγάλο πλούτο. Ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σε πολλές πόλεις της Ιωνίας. Έπειτα επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου δεν άργησε να επιβληθεί με τη σοφία του. Δίδασκε πως μετά τον θάνατο οι άνθρωποι μεταβαίνουν σε έναν τόπο όπου απολαμβάνουν όλα τα αγαθά. Στο μεταξύ, κατασκεύασε υπόγεια κατοικία, όπου εγκαταστάθηκε κρυφά και έζησε τρία ολόκληρα χρόνια, αφήνοντας να θεωρηθεί πως πέθανε. Οι Γέτες τον θρηνούσαν για νεκρό, ξαφνικά όμως, τον τέταρτο χρόνο, εμφανίστηκε ανάμεσά τους, σαν να είχε αναστηθεί και ενίσχυσε έτσι τη διδασκαλία του περί αθανασίας και την πίστη των ανθρώπων πως ο ίδιος ήταν υπερφυσικό ον. Μετά τον θάνατό του, λατρεύτηκε από τους Γέτες σαν θεός. Δηλαδή, κάθε πέντε χρόνια διάλεγαν με κλήρο έναν άγγελο που του παράγγελναν τι έπρεπε να ζητήσει από τον Ζ. Ύστερα τον θυσίαζαν, ρίχνοντάς τον από ψηλά στις αιχμές τριών ακοντίων, που τα κρατούσαν όρθια τρεις άντρες.